Vanuit Nederland gaat er veel geld naar Canada. Zo’n 70 miljard Canadese dollar. Daarmee is Nederland één van de grootste bronnen van investeringen voor het land. Het weinige financiële nieuws vanuit Canada dat de Nederlandse media haalt, geeft aan dat de economie van Canada in een recessie zit. Toch is dit juist het moment om over Canada na te denken.
Het probleem van de Canadese economie is de ‘oil shock’ waarin het land zit. Binnen een half jaar daalde de prijs van een vat olie van honderd naar veertig US Dollar en dat heeft implicaties op de economie van het land. Maar die zijn niet zo negatief als het lijkt. Ondanks de kleine krimp van de totale Canadse economie zijn er ook positieve signalen. Consumentenuitgaven blijven op peil en de werkloosheid daalt. Dat wijst dus helemaal niet op een recessie. En de afgelopen twee kwartalen was de groei respectievelijk 1.5 en 2.5%.
Vanzelfsprekend heeft de groei in de Verenigde Staten een positief effect op de Canadse economie (70% van de handel doet Canada met de VS), maar de Canadese economie heeft voldoende autonome kracht om ook zonder die invloed zich positief te kunnen ontwikkelen.
“Als het Griekse drama zich niet had voltrokken dan had Europa er echt heel goed voor gestaan”
De meeste Nederlandse beleggers kiezen er voor om te beleggen binnen de Euro-zone. Daar is ook niets mis mee. Statistisch is de EU een goed presterende regio en als het Griekse drama zich niet had voltrokken dan had Europa er echt heel goed voor gestaan. Ik ben een fan van de Euro. De afgelopen periode was een echte stresstest voor Europa, maar er is meer dan voldoende perspectief. Ja, je moet durven twijfelen of alle landen die nu de Euro hebben de munt kunnen blijven gebruiken, maar ik heb er alle vertrouwen in dat de Euro zal blijven bestaan.
Voor Canada zie ik ook gunstige signalen. In het bijzonder het nieuwe handelsverdrag tussen Canada en Europa (CETA) zal voor een positieve impuls zorgen die in de miljarden loopt. Canada heeft 35 miljoen inwoners en dat is vergeleken met Europa ‘klein’, maar Canada is vooral bijzonder stabiel; zowel politiek als economisch. Dat is voor beleggers heel comfortabel. Dat betekent misschien niet de uitschieters naar boven zoals in sommige ‘emerging markets’ mogelijk zijn, maar ook zeker niet de uitglijders naar beneden.
Brugfunctie
Canada heeft economisch gezien een brugfunctie tussen Europa en de Verenigde Staten. Het land heeft zowel het CETA verdrag met Europa als het NAFTA verdrag met de andere landen in het Amerikaanse continent. Ook is er een handelsverdrag met de landen die grenzen aan de twee kusten van de Pacific (TPP). Als handelsnatie heeft Canada dus alle kansen om zich stabiel te blijven ontwikkelen.
Van de nieuwe regering – onder leiding van Justin Trudeau – verwacht ook iedereen een impuls voor de economie. De jonge premier (slechts 43 jaar) heeft al gezegd dat hij het geld wil laten rollen en als dat betekent dat de staatsschuld groeit, dat voor hem geen probleem is. De verwachting is dat de nieuwe regering vooral zal investeren in infrastructuur en dan vooral in duurzame energie en andere ontwikkelingen die bijdragen aan een ‘groenere toekomst’. Dat zal de Canadese economie een impuls geven.
Nu investeren is gezien de bijzonder lage rente voor de langere termijn ook helemaal geen gek idee. En als de nieuwe regering die initiatieven koppelt aan een herziening van het belastingsysteem zodat de gemiddelde Canadees wat meer gaat uitgeven, krijgt de economie aan twee kanten een flinke stimulans.
Het lijkt alsof de Canadese economie tot halt werd geroepen door de lage olieprijs, maar er zijn juist heel veel kansen. De prijs voor een vat olie zal de aankomende twee jaar toch weer klimmen naar zo’n zeventig US dollar per vat, tegelijkertijd zal het bedrijfsleven in Canada het prima doen. Koppel dat aan de enorme stabiliteit van ons land, dan is investeren in Canadese waardepapieren geen gek idee.