Beleggers zijn de laatste jaren vooral bezorgd geweest over deflatie in Europa. De prijsdynamiek lijkt echter op een kentering te wijzen. De kans op inflatie doemt op. Of deze omslag permanent is, is uiterst twijfelachtig, meent Azad Zangana, Europees econoom bij Schroders.
De ECB moet binnenkort een besluit nemen of zij QE-programma verlengt na maart 2017. De ECB meent dat het monetaire beleid succesvol is, maar de op te kopen assets drogen op en sparende landen als Duitsland en Nederland zijn geen voorstander van het ECB-beleid. In dat opzicht kan de aantrekkende inflatie het de ECB nog wel eens lastig maken om voor verlenging te kiezen.
De verwachting is dat in de komende maanden de impact van de gekelderde olieprijzen wegebt uit de inflatiecijfers, die hierdoor in de meeste landen hoger gaan uitvallen in de year-on-year data. De inflatie piekt naar de inflatiedoelstelling van 2% in februari 2017, omdat olieprijzen bodemden in februari 2016. Daarna verwacht Azana dat de inflatie weer zal dalen tot ver onder het niveau dat de ECB wenselijk acht. In het Verenigd Koninkrijk speelt dezelfde prijsdynamiek, maar die wordt nog eens versterkt door de daling van het pond sterling.
Wat zijn de implicaties voor de ECB?
De ECB kan het te gewaagd vinden om meer te stimuleren als de inflatie stijgt. Maar Draghi lijkt een man met een vooruitziende blik te zijn en hij zal ook zien dat de stijgende inflatie van voorbijgaande aard is. Om de communicatie over verlenging van het QE-programma te vergemakkelijken, suggereert Zangana dat het beter is als dit zo snel mogelijk aangekondigd, bijvoorbeeld tijdens de ECB-meeting op 8 december aanstaande.
