Hoewel de meeste beleggers de bekende glazen bol nog niet hebben gevonden, leert de financiële wetenschap ons dat er wel degelijk een aantal strategieën te bedenken is waar beleggers zich maar beter aan kunnen houden. De eerste beleggingsstrategie is uiteraard spreiden. Een goede spreiding zorgt er voor dat men het risico verkleind zonder dat dit ten koste hoeft te gaan van het rendement. Trackers kunnen hierbij een geschikt hulpmiddel zijn. Een tracker is een goedkoop alternatief voor een beleggingsfonds en kopieert de index waar de tracker op gebaseerd is.
Een tweede aspect dat beleggers vaak niet weten, is dat lage bèta aandelen op langere termijn een hoger rendement opleveren dan de markt. De bèta van een aandeel geeft weer hoe beweeglijk een aandeel is ten opzichte van de markt. Een bèta die kleiner is dan 1 houdt in dat een specifiek aandeel minder beweegt (en dus minder offensief is) dan de index. Bij een bèta van groter dan 1, is het aandeel uiteraard offensiever dan de index.
Aandelen met short call
Maar niet alleen lage bèta aandelen leveren een hoger rendement en een lager risico op. Ook een strategie waarbij een belegger consequent callopties verkoopt op zijn aandelen, leveren een hoger rendement op in combinatie met een lager risico. In de afgelopen jaren is hier wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, onder andere door Goldman Sachs, Russell Investments en professor S. Pallaris MBA, MA, CFA verbonden aan de universiteit van Alberta.
B
ij het verkopen van callopties geeft de belegger in theorie oneindig opwaarts potentieel op in ruil voor premie die de belegger nu op zijn rekening krijgt. Deze premie kan uiteraard als buffer dienen, zodat het voor veel mensen logisch is dat een strategie waarbij de belegger callopties verkoopt tot een lager portefeuillerisico leidt.
Dit blijkt uit verschillende studies inderdaad op te treden. Een strategie waarbij de belegger kortlopende callopties verkoopt op de S&P 500 met een uitoefenprijs die iets hoger is dan de huidige indextand levert gemeten vanaf 1 juni 1988 tot en met eind 2011 een risico op van 12,5%. Zou een belegger gewoon de S&P 500 hebben gekocht dan is het risico over dezelfde periode 15,0%.
Hoger rendement
In de beleggingswereld gaan veel mensen er vanuit dat rendement en risico samen oplopen. Hoe hoger het risico hoe hoger het rendement moet zijn en vice versa. Aangezien de optiestrategie een lager risico heeft, zou dit gemeten over een langere periode ook tot een lager rendement moeten leiden.
Dit blijkt echter niet het geval te zijn. 
De optiebelegger haalt over dezelfde periode als hierboven een jaarlijks rendement van 10,55 % terwijl een gewone belegging in de S&P 500 een jaarlijks rendement van 9,19 % zou hebben opgeleverd.
Cyclus
Zoals uit bovenstaande tabel blijkt, presteert de optiestrategie gemiddeld op jaarbasis op lange termijn 1,3 %-punt beter dan de aandelenindex. Er is onderzocht hoe deze outperformance tot stand is gekomen als er gekeken wordt naar goede en slechte beursjaren. In positieve beursjaren bleef de optiestrategie gemiddeld met 1,3 %-punt achter ten op zichte van de index.
“U kunt dan op eenvoudige wijze het beste van beide werelden combineren”
In negatieve beursjaren presteerde de strategie gemiddeld 5,8 %-punt beter dan de index. Hieruit blijkt ook het defensievere profiel van deze strategie. Iets achterblijven in goede tijden en beter presteren in slechte tijden waardoor je overall tot een beter resultaat komt.
Opties op trackers
Op initiatief van ondergetekende komen er op korte termijn opties op een aantal trackers. U kunt dan op eenvoudige wijze het beste van beide werelden combineren. Enerzijds kunt u op een goedkope wijze een mooie spreiding bereiken door het kopen van een trackers. Anderzijds kunt u daar binnenkort onder andere callopties op verkopen om zodoende een lager risico en wellicht een hoger rendement mee te bewerkstelligen.
De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.