Een advies dat je vaak hoort is dat je goed moet luisteren naar je gevoel(ens). Over het algemeen zullen de meeste mensen het daar wel mee eens zijn. Maar hoe goed is dit advies als je belegt. Moet je dan ook naar je gevoel luisteren of juist naar je verstand?
Hoewel het de meeste mensen sympathiek in de oren klinkt, denk ik dat het luisteren naar je gevoel voor beleggers niet altijd verstandig is. Laten we het woord ?gevoel’ eens vervangen door het woord ?emotie’. Nu ben ik geen psycholoog, maar volgens mij komen beide woorden redelijk op hetzelfde neer. De uitdrukking luidt nu: ?Luister naar je emotie’. Ik weet niet hoe dit bij u overkomt, maar bij mij komt dit al iets minder positief over. In beleggingsland zijn er twee belangrijke emoties: angst en hebzucht. Als we het woord emotie nu vervangen door deze twee woorden, dan luidt de uitdrukking: Luister naar je angst en hebzucht. Dat klinkt uiteraard een stuk slechter dan: Luister naar je gevoel.
Praktijk
Toch zie je dit laatste in de praktijk bijzonder vaak gebeuren. Uiteraard is dat ook niet merkwaardig, omdat wij immers mensen blijven. Vaak kopen beleggers pas een aandeel nadat deze al geruime tijd aan het stijgen is (hebzucht). Hoewel niemand een glazen bol heeft (en ik zeker niet), is de kans echter aanwezig dat men het aandeel op een te hoog niveau koopt en dat het aandeel vrij snel na de aankoop weer gaat dalen. Dit is punt A. Vervolgens daalt het aandeel weer. Beleggers kijken het dan een tijdje aan. Blijft het aandeel vervolgens dalen, dan stapt men weer uit (angst). Men is bang dat het aandeel na deze daling nog verder gaat dalen (punt B). Nu weet ik dat de praktijk niet zo simpel is als bovenstaand voorbeeld, maar toch gebeurt het veelvuldig, in hoofdlijnen.
 |
Rebalancen
Een goede methode om bovenstaande op te lossen, is rebalancen. Dit is een methode die het tegenovergestelde is van bovenstaand voorbeeld. Je verkoopt op een hoog niveau en koopt op een laag niveau. Precies zoals het hoort. Uiteraard moet u er niet vanuit gaan dat u precies op het laagste niveau koopt of op het hoogste niveau verkoopt. Dat weten we pas achteraf en is eigenlijk ook niet van belang. Wat wel van belang is, is dat u winst maakt. Misschien had u nog meer winst kunnen maken, maar dan luisteren we weer naar onze hebzucht. En zoals een andere uitdrukking luidt: Van winstnemen is nog nooit iemand armer geworden.
Hoe werkt het ?
Stel, u selecteert 50 verschillende aandelen. Elk aandeel heeft een weging van 2% in uw portefeuille. Na bijvoorbeeld een half jaar berekent u wederom alle percentages van de individuele aandelen. Stel, een aandeel is fors in koers gestegen en maakt nu voor 3% deel uit van uw portefeuille. U verkoopt nu een derde van de aandelen, zodat het aandeel weer 2% uitmaakt van de portefeuille. Veel mensen zijn na een stijging positief over een aandeel en denken dat deze nog wel eens verder kan stijgen (hebzucht). Door deze handelsrestrictie dwingt u uzelf om hier niet naar te luisteren. Een ander aandeel is wellicht gedaald en heeft nu een waarde van 1%. Wederom luistert u niet naar uw eigen emotie (angst), maar koopt weer extra aandelen van deze onderneming. U koopt net zo veel aandelen, totdat het aandeel weer 2% uitmaakt van de portefeuille.
Uit bijzonder veel onderzoeken weten we dat rebalancen van een portefeuille niet alleen tot betere maar ook tot stabielere resultaten leidt. Op deze vrij eenvoudige manier blijft u uw emoties voor een deel de baas. Soms is het luisteren naar ons verstand zo gek nog niet.
Door: drs Richard H.J. de Jong RBA, directeur vermogensbeheer bij Van Lieshout & Partners
