Er is weer klandizie bij doorgaans rustig leenloket van de Fed!

Column | Website: www.ohv.nl | Nog geen reacties

Een centrale bank is in de kern een plek waar commerciële banken geld kunnen lenen. Zo ook de Amerikaanse Fed. Een van de leenloketten bij de Fed heet de discount-window.

Als het een fysiek loket zou zijn geweest, zou het weggestopt zijn ver weg van alle andere loketten en van de hoofdingang. Met de toegang in een achteraf steegje zeg maar. Wie daar geld komt lenen, zou met een hoodie op, zonnebril en een pet op arriveren. Waarom?

Aan het genoemde loket komen banken geld lenen als ze nergens anders aan geld kunnen komen. In de woorden van de Fed zelf: ‘het loket is een noodbron van liquiditeit voor banken die om een of andere reden onvoldoende geld kunnen aantrekken op de financiële markt.’ Ofwel: als het druk wordt aan dat loket, dan is dat vaak een zorgwekkend teken.

Normaal gesproken heeft een beetje gezonde bank namelijk geen moeite met geld lenen op de geldmarkt. Het is ook niet voordelig te lenen aan het discount-loket; de rente is er hoger dan de officiële rente van de Fed (dat is de rente die banken elkaar in rekening brengen voor kortlopende leningen).

Geheim

Ter illustratie: in normale tijden komt niemand bij het discount-loket langs. En als dat gebeurt, worden de namen van de banken die zich daar melden strikt geheim gehouden, het is een van de best bewaarde geheimen van de Fed. De reden: een bank die bij dat loket gespot wordt, krijgt met een stigma te maken. Er zal wel iets aan de hand zijn, denken beleggers, analisten en anderen dan al snel. Voordat je het weet, wordt zo’n bank een paria in de sector. Klopt, het is een geheim wie daar aanklopt maar elk geheim kan uitlekken natuurlijk.

“Er is weer wat activiteit waar te nemen bij het louche loket van de Fed”

Het is aan het discount-loket wél druk bij zeer uitzonderlijke omstandigheden op de markten. Het is dan gebruikelijk dat er een lange rij staat, het stigma-gevolg speelt dan even niet. Immers, er is wat aan de hand. Zo leenden de banken in de herfst van 2008, toen de Grote Financiële Crisis was losgebarsten, meer dan 110 miljard dollar per week. En in maart 2020, toen de coronapandemie begon, haalden de banken wekelijks zo’n 50 miljard dollar op.

Na die uitzonderlijke voorvallen keerde de stilte bij het discount-loket weer terug. Ook na maart 2020 is dat gebeurd. Maar onlangs is dat veranderd. Er is weer wat activiteit waar te nemen bij het louche loket van de Fed. Onlangs werd daar meer dan 10 miljard dollar geleend. Natuurlijk, dat is weinig vergeleken met maart 2020 en zeker vergeleken met oktober 2008 maar daar moet je niet naar kijken. Je moet het vergelijken met de normale tijden. Tijden waarin, zoals gezegd, niemand langs komt bij dat loket.

Voorbode?

Dus ja, we mogen het op het zijn minst opmerkelijk noemen, zeker in de wetenschap dat als er ergens géén tekort aan bestaat op de financiële markten in de VS, dat wel voldoende liquiditeit is.

Er is weer klandizie bij doorgaans rustig leenloket van de Fed!
Wie daar geld komt lenen, zou met een hoodie op, zonnebril en een pet op arriveren.

Het is te vroeg hier conclusies aan te verbinden. Het kan bijvoorbeeld zijn dat het vooral kleine banken zijn die bij dat loket aankloppen. Het kan ook zo zijn dat banken een soort test-lening afsluiten, gewoon om te kijken of al het papierwerk in orde is. Maar voor hetzelfde geld kan het ook een voorbode blijken te zijn van problemen in het Amerikaanse bankenstelsel. Het is daarom goed de komende tijd in de gaten te houden wat er zich afspeelt rondom het discount-loket van de Fed.

Want áls er iets aan de hand is, dan kan dat ook gevolgen hebben voor het beleid van de bank in 2023. Bijvoorbeeld dat de bank de uitgezette koers voor het monetaire beleid aanpast door, ik noem maar wat, minder snel de in loop der tijd enorm opgezwollen balans van de bank, te reduceren.

Kortom, voor mij is deze statistiek eentje om in de gaten te houden in de komende maanden.


Deel dit artikel

Geschreven door:

Edin Mujagić

Edin Mujagić (1977) is macro-econoom en sinds februari 2018 hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Hij is gespecialiseerd in (het beleid van) de centrale banken. Edin is auteur van meerdere boeken op monetair gebied, zoals ‘Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816’ (2016) en Geldmoord (2012) en is lid van de Monetaire Kring, een discussieforum bestaande uit de hoogste ambtenaren bij de centrale bank, het Ministerie van Financiën, hoogleraren economie en senior managers bij pensioenfondsen, banken en andere financiële instellingen.


  • Volg mij via
Bekijk alle 59 berichten van Edin Mujagić

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar het columns overzicht

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies om u de beste surfervaring te geven. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op 'Accepteren' hieronder, dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten