Een onbewogen jaar kan 2017 niet worden genoemd met belangrijke verkiezingen in Europa, de monetaire draai van sommige centrale banken en de stormachtige opkomst van blockchain in de vorm van de bitcoin en andere cryptovaluta’s. 2018 zal echt niet anders worden. Opnieuw belangrijke verkiezingen, deze keer in Italië, centrale banken die doorgaan met de normalisering van het monetaire beleid en ongetwijfeld nieuwe grote prijsuitslagen voor de bitcoin en vergelijkbare ‘muntjes’.
Iedereen zal in het nieuwe jaar zoekende zijn. Het grootste gevaar is wellicht dat beleggers aandelenmarkten gaan beoordelen aan de hand van zaken die nauwelijks iets met de waardering van aandelen, dus de onderliggende waarde, hebben te maken. Grenzen worden verlegd. Grote obligatiebeleggers doen dat al door rendement te zoeken in winsten op valuta’s. Het is begrijpelijk dat ze dat doen, maar het is geen goede zaak. Obligaties zijn risicomijdende waardepapieren. Door op een indirecte manier in valuta’s te beleggen worden obligaties net als aandelen risicodragend. Dan schiet de belegging zijn doel voorbij.
2018 zal opnieuw een mooi jaar worden voor beleggers in aandelen. Het zal wel een merkwaardig jaar worden. In toenemende mate wordt gekeken naar de risico’s. Dan zou je zeggen dat men in waardeaandelen gaat beleggen, maar door de razendsnelle ontwikkelingen tijdens de digitale revolutie kiest men juist voor groei en risico. Private equity is de weg die vermogende beleggers al zijn ingeslagen, want daardoor sta je als belegger vooraan in de ontwikkeling van de waarde van de ondernemingen waarin wordt geïnvesteerd.
Maar uiteindelijk draait alles om de ontwikkeling van de winst per aandeel, de groeivooruitzichten en de kwalitatieve beoordelingen. Hoewel 2018 een bewogen jaar zal worden, zal in de kern niet veel veranderen. Je moet de pareltjes op de aandelenmarkten net wat eerder weten te vinden dan een ander.
Deze column is eerder gepubliceerd in Cash magazine.