Wie dacht dat rentes niet verder konden dalen, kwam deze maand van een koude kermis thuis. Op 12 september vuurde Mario Draghi een nieuw monetair salvo af, alsof hij zichzelf een afscheidscadeau wilde geven voor acht jaar aan het roer van de ECB. Niet alleen wordt de ECB-depositorente met 0,1% verlaagd (naar -0,5%!), ook wordt de gelddrukpers weer volop aangezet om daarmee obligaties op te kopen en zo langere rentes te drukken. Draghi’s aankondiging leidde tot ongekende reuring onder centralebankpresidenten, waarbij onze eigen Klaas Knot in de pen klom en middels een persbericht het beleid publiekelijk afviel terwijl zijn Griekse collega Yannis Stournaras juist voorspelde dat Draghi’s opvolger Lagarde het ruime monetaire beleid zal voortzetten. Enig wishful thinking zal meneer Stournaras niet vreemd zijn geweest.
Speculeren op renteontwikkelingen?
De gebeurtenissen van de afgelopen weken illustreren de onvoorspelbaarheid van rentes. Al jaren prediken veel marktvoorspellers dat rentes eindelijk gaan stijgen. Sommige mensen, waaronder medewerkers van woningbouwvereniging Vestia, dachten met dat inzicht geld te verdienen en namen aanzienlijke posities in rentederivaten in. Met alle gevolgen van dien.
Door de onvoorspelbaarheid van renteontwikkelingen blijf ik ver weg van speculaties op stijgingen of dalingen. Ik beschouw obligaties als een natuurlijk onderdeel van een beleggingsportefeuille, of rentes nu “hoog” dan wel “laag” staan. Waarom? Omdat ze als stabiliseringsmechanisme dienen. Historisch hebben aandelen- en obligatieprijzen zich vaak in tegengestelde richting bewogen of op zijn minst een lage correlatie gehad. Het effect is dat een portefeuille die zowel aandelen als obligaties bevat, een betere verhouding rendement t.o.v. risico heeft vertoond, dan portefeuilles die alleen aandelen of alleen obligaties bevatten.
Spreiden
Wel probeer ik mijn obligatieinvesteringen zoveel mogelijk te diversifiëren: niet alleen staatsobligaties, maar ook bedrijfsobligaties; niet alleen Europese obligaties, maar ook Amerikaanse obligaties en obligaties uit opkomende landen. Naast risicovermindering (“niet al je eieren in één mandje plaatsen”), kun je daarbij ook hopen een graantje extra rente mee te pikken. Zo biedt op het moment van schrijven onze eigen VanEck Global Fallen Angel High Yield Bond UCITS ETF een rente van 4,8%[1] en de VanEck J.P. Morgan EM Local Currency Bond UCITS ETF zelfs 7,0%. Het moge voor zich spreken dat dit soort producten een stuk hoger risico hebben dan vaderlandse staatsobligaties, waaronder krediet- en valutarisico.
Investeren voor de toekomst
Ieder land kent monetaire “duiven”, die voor een ruim monetair beleid staan, en “haviken” die het omgekeerde proberen te bewerkstelligen. Ik weet niet wie aan het langste eind trekt en laat daarom het gekrakeel aan hen over. Ik beleg liever op de lange termijn, middels een gespreide portefeuille, om zo een nestje voor de toekomst te bouwen.
[1] Yield-to-maturity, d.w.z. het rendement dat de belegger krijgt indien de obligaties vastgehouden worden tot het einde van hun looptijd en alle verwachte betalingen voldaan worden. De yield-to-maturity kan veranderen door herwegingen van de portefeuille. Waarde per 30-09-2019. Rentes variëren door de tijd, raadpleeg onze website voor de meest recente waarde.