Pensioenfondsen moeten de gewekte verwachtingen waar kunnen maken, maar door de sterk gedaalde dekkingsgraden is dat lastig. De overheid zou eigenlijk inflatiegeïndexeerde obligaties uit moeten geven.
De verplichte deelname van werknemers aan pensioenregelingen vormt één van de pijlers van ons pensioenstelsel. Om de verplichte deelname te rechtvaardigen, mogen er dus hoge eisen aan het pensioencontract worden gesteld. De bij de deelnemer gewekte verwachtingen moeten overeenkomen met wat het pensioenfonds realistisch gezien kan leveren.
Premie-instrument is bot
De gunstige omstandigheden zijn verleden tijd. Veel werkgevers hebben zich ontdaan van verplichtingen om bij te storten. Door de vergrijzing en de ontgroening is het verhogen van de premie bovendien veel minder effectief geworden bij gegeven pensioenleeftijd. Los daarvan liggen de pensioenpremies in Nederland vanuit internationaal perspectief al op een hoog niveau. Nu het premie-instrument bot is en veel werkgevers niet meer willen bijstorten, worden het beleggingsbeleid en het risicobeheer van pensioenfondsen automatisch belangrijker om de beloofde zekerheid waar te kunnen maken.
Het is een gevaarlijke denkfout te veronderstellen dat een gegeven pensioenregeling goedkoper wordt door riskanter te beleggen. Er zijn in de economie geen free lunches.
Aandelen beschermen slechts gedeeltelijk
Pensioenfondsen moeten zich indekken tegen inflatierisico’s. Beleggingen in aandelen, grondstoffen en vastgoed bieden weliswaar enige bescherming tegen inflatieschokken, maar geen volledige bescherming. Inflatiegerelateerde obligaties doen dat wel. De markt voor dergelijke obligaties heeft echter een beperkte omvang, doordat slechts een klein aantal landen waaronder de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk ze uitgeeft.
Daar komt bij dat de prijscompensatie die bijvoorbeeld Amerikaanse geïndexeerde obligaties bieden, afgeleid is van de Amerikaanse inflatie. Deze loopt niet synchroon met de Nederlandse inflatie. Nederlandse pensioenfondsen kunnen zich met Amerikaanse geïndexeerde obligaties dan ook slechts gedeeltelijk tegen binnenlandse inflatieschokken indekken. Franse geïndexeerde obligaties geven vanwege het ontbreken van wisselkoersrisico al een betere bescherming, maar zijn slechts beperkt beschikbaar.
Om de indexatieambities waar te kunnen maken, zijn de pensioenfondsen er dus bij gebaat dat de Nederlandse overheid inflatiegeïndexeerde obligaties gaat uitgeven. Nederland kan wat dat betreft een voorbeeld nemen aan het Verenigd Koninkrijk. De wens om de koopkracht van pensioenuitkeringen veilig te stellen, vormde voor de Britse overheid een belangrijke reden om inflatiegeïndexeerde obligaties uit te geven.
Bron: De Nederlandsche Bank
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!