Er is toch een lichtpuntje voor de tobbers en cijferfanaten. Sinds 1950 is het in 89% van de jaren zo geweest dat de S&P 500 na een stijging gedurende de eerste vijf handelsdagen ook het hele jaar hoger afsloot.
In januari zijn we eerder dan voorzien geconfronteerd met een aantal problemen waarvan we wisten dat die in 2010 de markten zouden kunnen ontregelen. Hoe zou de markt bijvoorbeeld reageren op een vermindering van de liquiditeit die overvloedig in het financiële systeem is geïnjecteerd? Het nieuws uit China heeft begin 2010 zonder twijfel een negatieve invloed op de markten gehad: in een land dat vooroploopt in de cyclus en waar de stimuleringsmaatregelen van de overheid het meest omvangrijk waren, moest de rem op de kredietgroei gezet worden. Bovendien hadden we na de uitvoerige discussies in de afgelopen maanden verwacht dat er nieuwe regelgeving zou zijn. Maar hoe gaat die eruit zien?
Koude douche
Ook hier kregen de markten een koude douche: de onverwachte aankondiging van president Obama, op basis van de aanbevelingen van voormalig Fed-voorzitter Paul Volker, om de activiteiten van banken te beperken (door bijvoorbeeld handel voor eigen rekening te verbieden, evenals interne hedgefondsen en private equity-activiteiten), creëerde onzekerheid over de toekomst van het bankwezen. En dus ondergingen bankaandelen en bankobligaties een forse correctie. Tot slot zijn de overheidsfinanciën van een aantal, met name geïndustrialiseerde landen in een deplorabele staat na de crisis en het gevoerde stimuleringsbeleid. Tegen die achtergrond hadden wij, zodra de crisis over was, verwacht dat het pad naar verbetering van de overheidsfinanciën op middellange termijn uitgestippeld zou worden. Maar hoe geloofwaardig zouden die plannen zijn? Griekenland bijvoorbeeld, met zijn enorme dubbele tekort, heeft twijfel gezaaid. Niet alleen of het wel in staat is om deze onevenwichtigheden te financieren, maar ook over een mogelijke tweedeling in de eurozone. Vanzelfsprekend hebben de catastrofescenario’s die op de markten de revue passeerden het vertrouwen geschaad en de risicobereidheid doen afnemen.
Europese cohesie
Alle belangrijke problemen die door de recente gebeurtenissen aan het licht zijn gekomen, zijn cruciaal voor de toekomst. Tegelijkertijd is het in deze fase belangrijk om deze kwesties niet een nog negatievere lading te geven, zoals sommigen hebben gedaan. De markt heeft tijd nodig. Wat de Griekse ‘tragedie’ betreft, is het duidelijk dat het land een zware correctie te wachten staat. Maar we kunnen ons moeilijk voorstellen dat het land uit de eurozone stapt. Evenmin kunnen wij ons voorstellen dat Griekenland tot dezelfde soort aanpassingen zal overgaan als Estland (waar de ambtenarensalarissen met meer dan 20% zijn verlaagd). Europa moet financiële steun bieden (of uiteindelijk het IMF, met alle politieke kosten die daaraan verbonden zijn) om het prijskaartje van een oplossing te verlagen. Het Griekse probleem stelt de Europese cohesie wezenlijk op de proef. De problematiek is dermate kritiek voor de eurozone dat al het mogelijke gedaan moet worden om de huidige spanningen te verminderen.
Vermijd excessief risico
Dit is niet het moment om zelfgenoegzaam te zijn. Wel is het verstandig om op korte termijn excessieve risico’s te vermijden. Wij geloven echter nog steeds dat het beleggingsklimaat op middellange termijn veelbelovend blijft voor risicovolle categorieën. Daarom handhaven wij onze aanbeveling van een overweging in aandelen en bedrijfsobligaties.
Een solide groei
Een belangrijke reden voor deze aanbeveling is dat er momenteel sprake is van een gezonde wereldwijde groei. Het economisch herstel blijft zeer robuust en was in sommige regio’s zelfs sterker dan verwacht. De situatie blijft zeer dynamisch volgens de meest recente conjunctuurenquêtes voor de verwerkende industrie over de maand januari. Zo is de inkoopmanagersindex voor de verwerkende industrie in de VS terug op het hoogste niveau sinds 2004. Ook zien we een sterke opleving van de bedrijvigheid in de verwerkende industrie in de grootste economieën van de eurozone – Frankrijk, Duitsland, Italië en het VK. Tegelijkertijd echter blijven de landen achter die het meest onder de crisis gebukt gaan. Hun economie krimpt nog steeds. Voorbeelden zijn Spanje, Griekenland en Ierland. Het goede nieuws uit de grote industrielanden is ook zichtbaar in de opkomende landen. De meeste daarvan zijn al verder gevorderd in de herstelfase van de conjunctuurcyclus. Dat is met name in Azië het geval, zoals blijkt uit de inkoopmanagersindices: de Indiase indicator staat op het hoogste punt sinds de zomer van 2008.
Minder homogene groei
Deze gegevens ondersteunen ons scenario van krachtige wereldwijde groei gedurende de eerste helft van 2010. Het idee van minder homogene groei in de tweede helft van 2010 blijft echter actueel. De opkomende landen zullen waarschijnlijk een groot deel van hun dynamiek behouden, terwijl de groei in de geïndustrialiseerde landen zal afzwakken, met name als gevolg van de geleidelijk afnemende werking van de stimuleringsmaatregelen. Andere factoren die hierbij een rol spelen zijn de arbeidsmarktsituatie, die de particuliere vraag remt, en de noodzaak van een verdere afbouw van de schuldenlast. Bovendien zal de eurozone in deze fase waarschijnlijk achterblijven bij de rest van de wereld. Daarbij houden we rekening met de teleurstellende groei in het vierde kwartaal van 2009 in Duitsland (0% op kwartaalbasis), maar ook met de aanpassingen die voor landen in de periferie van de eurozone noodzakelijk zijn. Bovendien is met de terugkeer van de inflatiedruk in Azië een nieuwe risicofactor ontstaan die kan leiden tot een sneller dan verwachte verkrapping van het economische beleid. En dit kan weer leiden tot een lager dan verwachte groei.
Selectief beleggen
Er spelen allerlei factoren die er normaal gesproken toe leiden dat beleggers selectiever te werk gaan: de complexe exit uit deze crisis, grote verschillen in economische ontwikkeling, a-synchrone monetaire verkrapping en sectoren en bedrijven die in meer of mindere mate door de recente schokken verzwakt zijn. Zoals we in het verleden al hebben aangegeven, is het niet langer een goed idee om een omgekeerde systeemrisicotransactie te doen. Dat was tijdens het grootste deel van 2009 wel een goede optie. Tegelijkertijd denken we nog steeds dat het klimaat positief blijft voor risicovolle beleggingen. Zeker, het grootste deel van de onderwaardering van deze beleggingscategorieën is al gecorrigeerd, maar wij geloven dat de risicopremies voor zowel aandelen als bedrijfsobligaties vrij hoog blijven. In ieder geval hoog genoeg om onze positieve opstelling te rechtvaardigen.
Expansie
Om optimaal gebruik te kunnen maken van deze risicobereidheid, willen wij graag bepaalde thema’s benadrukken die het dit jaar naar verwachting goed zullen doen binnen het aandelenuniversum. Het identificeren van regio’s en sectoren met een sterke groei vormt daarbij een prioriteit. Daarom luidt onze aanbeveling om de voorkeur te geven aan ondernemingen die zich op expansie in de opkomende markten richten. Vanuit dezelfde redenering, en in het licht van de huidige trends, luidt onze aanbeveling om de Verenigde Staten te prefereren boven de eurozone. Voor wat betreft obligaties geven wij nog steeds de voorkeur aan bedrijfsleningen. Ook al is een stijging van de lange rente op middellange termijn onontkoombaar in de belangrijkste geïndustrialiseerde landen (al verdisconteerd in de prijzen van futures), toch handhaven wij de visie dat de lange rente op korte termijn naar verwachting binnen een redelijk smalle bandbreedte zal fluctueren. De eerste renteverhoging is immers nog ver verwijderd. Tot slot moeten we de komende paar jaar zeker met het kredietrisico op overheden rekening houden. Desalniettemin kunnen beleggers naar onze mening goede zaken doen als zij bij de eerste aanwijzing dat Europa een oplossing voor het Griekse probleem heeft gevonden, inspelen op convergentie van de spreads in de eurozone.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!