De grafiek van het rendement op 10-jarige Amerikaanse staatsleningen roept een merkwaardig beeld op. Nog geen twee jaar geleden was de rente gedaald naar het naoorlogse niveau van 1,5%.
Dat niveau was ook al in 2012 een keer getest. Een stijging vanuit dat niveau is daarom niet onlogisch, zoals we dat ook in een periode van tegen de 40 jaar hebben gezien in de tweede helft van de vorige eeuw. De oplopende rente in combinatie met grote investeringen in infrastructurele werken in het kader van de wederopbouw leidde tot een periode van sterke economische groei. Uiteindelijk leidde dat tot een explosie van de inflatie, waarna de Amerikaanse centrale bank snoeihard op de monetaire rem is gaan trappen. Met het optuigen van ‘One Road, One Belt’ lijkt een vergelijkbare aanzet te worden gedaan om de economie een formidabele impuls te geven door te investeren in infrastructuur. Wellicht dat over enkele jaren zal blijken, dat de renteomslag een voorbode was van een langdurige periode van economische groei en dat men zich in 2018 onnodig druk heeft gemaakt over de waardering van aandelen als gevolg de harmonisatie van de rente.
De Dow Jones verdubbelde gedurende de stijging van de rente naar de piek aan het begin van de jaren negentig. Nadat de rente is gaan dalen steeg de Dow Jones van rond de 1.000 naar 11.500 aan het einde van de afgelopen eeuw. De rente had toen het grootste deel van de daling achter zich.
