Europa mag zichzelf rijk prijzen met Lagarde als ECB-president. Gisteren heeft ze enkel juiste besluiten genomen.
Het zou absurd zijn geweest om de financiële markten op haar wenken te bedienen door de rente te verlagen. Behalve beleggers zou niemand anders daar echt bij zijn gebaat. Qua timing zou het ook verkeerd zijn. Een renteverlaging is pas zinvol als de besmetting door het coronavirus een duidelijke, krachtige omslag heeft laten zien.
Positief is wel dat men van plan is om voor 120 miljard euro extra aan obligaties op te kopen, maar het is echter geen echte, structurele oplossing. Het is geen nieuw geld dat in de economie komt; het zorgt hooguit voor het uitrekken van de correctie op de aandelenmarkten en een ongewenste stijging van de rente. De daaruit voortvloeiende crash op de obligatiemarkt zou een ondraagbare storm zijn.
Het is wenselijk dat de ECB alleen obligaties opkoopt van landen die actie ondernemen tegen de gevolgen van het coronavirus en dan ook hooguit het equivalent daarvan. Lagarde heeft nogmaals gezegd dat overheden actie moeten ondernemen. Ze dient een rake klap uit door te zeggen dat ze laks zijn. Wat nu gebeurt is zelfgenoegzaam schuiven met potjes. Brussel zegt met een steunfonds te komen van 25 miljard euro. Maar dat is geen steun. Het is geld dat niet terugvloeit naar de lidstaten, die daardoor minder geld hebben om de economie te stimuleren. Brussel moet met nieuw geld komen. Dat is pas steun en daarover zou ze in dialoog moeten gaan met de ECB.
