Na het OPEC- akkoord over een productieplafond, is de olieprijs drie maanden lang stabiel gebleven. De verwachting was dat vraag en aanbod dankzij dit akkoord beter in balans zouden komen. De markt begint echter het vertrouwen te verliezen. De hardnekkig hoge voorraden van ruwe olie in de Verenigde Staten zorgen voor twijfel. Dat schrijft Pieter Schop, Senior Portfolio Manager, Equity Specialties bij NN Investment Partners.
We wisten dat er niet direct een nieuw evenwicht zou ontstaan. De overproductie door sommige OPEC-leden vlak vóór het akkoord, komt nu pas op de eindbestemming aan, omdat het verschepen weken duurt. Aangezien de Verenigde Staten beschikt over de grootste beschikbare opslagcapaciteit ter wereld, komt een onevenredig deel van de overproductie daar terecht. Nadat deze olie eenmaal is verwerkt, zal naar verwachting het proces van herbalancering intreden. Daarnaast zijn de verbeterde macro-economische verwachtingen in de wereld waarschijnlijk gunstig voor de vraag naar olie en dat zal de voorraden van raffinageproducten terugdringen.
Een aantal tegenkrachten is echter actief. De snelle reactie van de Amerikaanse schalie-oliesector ondermijnt de effectiviteit van de OPEC. Naar verwachting zal de extra Amerikaanse productie ongeveer de helft van de voorgenomen productiebeperking van de OPEC teniet doen. Dit heeft als gevolg dat de productiebeperking van de OPEC wellicht onvoldoende is om de hoge voorraden weg te werken. Mogelijk heeft de markt extra maatregelen nodig. Verder zullen de meeste exploitatieprojecten die in de hoogconjunctuur (2011-2014) werden goedgekeurd naar verwachting dit en volgend jaar extra vaten gaan leveren.
Uit de grafiek blijkt dat de sterkste prijsstijgingen zich voordoen als de olievoorraden onder de 57 dagen zakken. Alleen onze meest optimistische prognose brengt ons tegen het eind van 2017 dicht bij dat niveau, maar dat kan van korte duur zijn omdat de trend naar verwachting in 2018 zal omslaan. Er is hoop voor na 2018, want we verwachten dat het overaanbod buiten de VS dan snel zal afnemen. De vooruitzichten voor de langere termijn zien er daardoor gunstiger uit. Dit is echter nog ver weg.
We zijn behoudend gepositioneerd en hebben een voorkeur voor bedrijven die minder afhankelijk zijn geworden van de olieprijs. Shell en BP hebben bijvoorbeeld sterk in de kosten gesneden om de break-even-niveaus flink te verlagen. Daarnaast hebben ze onderdelen verkocht om hun schuldenniveaus terug te brengen. Beide maatregelen ondersteunen het aantrekkelijke dividend, dat voor veel beleggers belangrijk is. We vinden ook de raffinagesector, die een lage correlatie heeft met de olieprijs, aantrekkelijk. Dankzij gunstige fundamentals voor de sector en specifieke bedrijfsmaatregelen kunnen raffinaderijen hun schulden terugdringen en het dividend verhogen. De lopende investeringen in het midstream-segment zorgen voor spreiding en meer stabiele rendementen. De sector zal ook het sterkst profiteren van de verwachte veranderingen als gevolg van het presidentschap van Trump, met mogelijke belastingverlagingen en lagere kosten van regelgeving. We houden vast aan een defensieve positionering, waarbij we naar verwachting ook goed presteren als de olieprijzen rond de huidige niveaus blijven schommelen.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!