Centrale bankiers kunnen ten strijde trekken tegen de lage inflatie, maar niets is opgewassen tegen de deflatoire krachten van de prijsval van olie. Brent is sinds juni met 37% gedaald; US Crude in november met 15%, de grootste prijsdaling sinds mei 2012. Het enige wapen dat de centrale bankiers hebben is een valutaoorlog. Lagere wisselkoersen zullen de geïmporteerde olie relatief duur maken.
De oliebaronnen zullen schaterlachend naar zo’n – mogelijk vernietigende – monetaire maatregel kijken, althans als zij zich in deze valuta laten uitbetalen. Bij een kentering op de valutamarkt maken zij dan het verlies op olie deels weer goed. Daarnaast hebben ze het westen op hun knieën gekregen. De VS zal mogelijk veel schaliegasvelden sluiten, omdat het economisch niet langer rendabel is om het te winnen. Rusland, dat rekening houdt met een daling van de olieprijs naar 60 dollar, denkt dat het de productie met 0,3 miljoen barrels moet verminderen vanwege bedrijfseconomische redenen. Arme olieproducerende landen zullen in grote financiële problemen komen, mogelijk met grote onlusten tot gevolg. Venezuela heeft al gezegd dat men zich sterk blijft maken voor een olieprijs van 100 dollar.
Het technische plaatje voor Brent laat wel zien dat alle belangrijke indicatoren extreem laag staan. Het voortschrijdend gemiddelde geeft aan dat het nog lang zal duren voordat de vertrouwenscrisis is hersteld.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!