Het nieuws dat de Fed op koers ligt om het monetaire beleid te verkrappen, onder meer door de balans in te krimpen, is instinctief zorgwekkend voor beleggers in opkomende markten. De economische gevolgen lijken redelijk beheersbaar, maar de prestaties van de financiële markten zullen hier last van ondervinden, stelt David Rees, senior emerging markets econoom bij Schroders.
Waarom de bezorgdheid over beleidsverkrapping is toegenomen
De verwachtingen dat de Fed het beleid zal verkrappen, zijn de afgelopen weken toegenomen, aangewakkerd door de toon van de notulen van de decembervergadering van de Fed. Daarin wordt niet alleen melding gemaakt van de mogelijkheid om de rente sneller te verhogen dan eerder werd verwacht, maar ook om de balans van de Fed in te krimpen.
Wat een agressieve beleidsverkrapping betekent voor opkomende markten
Het vooruitzicht van een krapper monetair beleid raakt beleggers in de opkomende markten. Die zijn gevoelig voor schommelingen in de liquiditeit van de Amerikaanse dollar. De laatste keer dat de Fed in 2018 haar balans verkrapte, reageerden de opkomende markten er ook niet al te best op. Een krappere liquiditeit in dollars kan de opkomende markten schaden via de betalingsbalans. Dat geldt met name voor de landen die afhankelijk zijn van de instroom van buitenlands kapitaal om externe tekorten te financieren. Het kan leiden tot een daling van de import en uiteindelijk een vertraging van de economische groei.
Houd rente op Amerikaanse staatsobligaties in de gaten
Hoewel de balans van de Fed weinig correlatie kent met de kapitaalstromen naar de opkomende markten, is er wel een duidelijk verband met veranderingen in de rente op Amerikaanse staatsobligaties. Bij een hogere rente op schatkistpapier kunnen de geldstromen naar opkomende markten en de groei daaronder lijden.
Is er ook een risico voor de activaprijzen in opkomende markten?
Een jaar geleden stelde Rees dat de opkomende economieën minder kwetsbaar waren voor een stijging van de Amerikaanse obligatierente dan in het verleden, omdat de kapitaalstromen naar de opkomende economieën zwakker waren en de externe posities in een relatief goede vorm verkeerden. Hogere energiekosten zullen waarschijnlijk leiden tot een verslechtering van de externe positie van de opkomende economieën die afhankelijk zijn van de invoer van natuurlijke hulpbronnen. Afgezien van een handvol kleine opkomende economieën, zoals Roemenië, Egypte en Turkije, blijven solide externe posities echter een buffer bieden tegen de strengere financieringsvoorwaarden.
De macro-economische gevolgen lijken op dit moment niet bijzonder zorgwekkend, maar dat geldt niet voor de koersen van beleggingen in opkomende markten. De laatste keer dat de Fed haar balans verkleinde, ging er een schokgolf door de financiële markten in de opkomende economieën. Ook hier is het verband tussen de schommelingen in de omvang van de balans van de Fed en de financiële markten in de opkomende economieën niet bijzonder overtuigend.
Beleggers in opkomende markten moeten zich meer richten op de liquiditeit van de wereldwijde centrale banken
Een bredere maatstaf voor de liquiditeit van de wereldwijde centrale banken heeft daarentegen een veel duidelijker relatie met de ontwikkeling van de activaprijzen van de opkomende landen. Zo’n mondiale graadmeter ziet Rees als een samengestelde van de Fed, de Europese Centrale Bank, de Bank of England, de Bank of Japan, de People’s Bank of China, de Zwitserse Nationale Bank en de Zweedse Riksbank, uitgedrukt in US dollars.
De prognoses van Rees geven aan dat de liquiditeit van de centrale banken wereldwijd in 2023 beginnen te krimpen. Hoewel dit niet de enige factor is die de prestaties van de markten bepaalt, zal het waarschijnlijk wel een tegenwind zijn voor beleggingen in de opkomende markten. Obligaties in dollars zijn historisch gezien het gevoeligst voor verkrapping, maar ook aandelen en valuta’s zullen kwetsbaar zijn.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!