De prijs van een kubieke meter aardgas is dit jaar opgelopen naar een ongekende hoogte en staat momenteel zo’n vier keer boven het gemiddelde van het afgelopen decennium. Ruwe olie werd eveneens duurder. De prijs voor een vat Brent olie is ten opzichte van een jaar geleden verdubbeld. Ook de prijs van een derde fossiele brandstof, steenkool, scheert langs hoge toppen.
In het Verenigd Koninkrijk zijn inmiddels een paar kleinere nutsbedrijven kopje onder gegaan, in China worden productiefaciliteiten stilgelegd en in verschillende landen in Zuid-Europa proberen regeringen de financiële pijn voor gezinnen te verzachten. Ze bevriezen prijzen, pakken uit met subsidies of halen sommige belastingen uit de energiefactuur. Als het echt tot een energietekort komt is een rantsoenering misschien niet te vermijden. Er zullen dan lastige keuzes moeten worden gemaakt. Gezinnen zonder verwarming zetten of bedrijven stilleggen, met alle economische schade van dien? Er wordt momenteel niet voor niets gesproken van een energiecrisis. Een energiecrisis kent echter niet alleen verliezers. De winnaars kunnen we vinden bij de olie- en gasproducenten. Eén ervan is Royal Dutch Shell.
Waar het energieconcern vorig jaar door de coronapandemie zwaar in de rode cijfers belandde lijkt het lek ondertussen boven. In veel markten zijn de omzetten teruggekeerd naar niveaus van voor de pandemie. Alleen brandstoffen voor de luchtvaart blijven nog achter. De ruim verdubbelde olieprijs droeg samen met de gasprijs bij aan een uitstekend resultaat van Shell over het tweede kwartaal. De nettowinst liep op naar 5,5 miljard dollar, waar deze in dezelfde periode vorig jaar nog bleef steken op 638 miljoen dollar. De winst, bijna uitsluitend behaald met fossiele brandstoffen, lag boven de gemiddelde verwachting van analisten. Shell kon als een resultaat daarvan het dividend verhogen naar 0,24 dollar per aandeel. Bovendien besloot het management om dit jaar voor nog twee miljard dollar aan eigen aandelen te inkopen. Shell bracht bovendien de schuld van 77 naar 65 miljard dollar terug, een indrukwekkende reductie van 12 miljard dollar in een jaar tijd.
Schalie
Verder heeft Shell recent een groot deel van zijn Amerikaanse schalie-olieactiviteiten voor een bedrag van 9,5 miljard dollar verkocht aan ConocoPhillips. De olieactiviteiten van Shell in het Permian Basin werden lange tijd gezien als een kroonjuweel. Shell is er echter niet in geslaagd die belofte waar te maken. Ze waren verlieslatend. Shell miste de schaal deze succesvol te exploiteren. De transactie moet in het vierde kwartaal afgerond zijn. Shell keert 7 miljard dollar van de opbrengst uit aan aandeelhouders. De overige 2,5 miljard wordt gebruikt om de balans te versterken.
De cijfers van Shell leggen echter wel een belangrijk dilemma van het bedrijf bloot. Het bedrijf zegt wel te willen groeien in nieuwe, schonere, technologieën als waterstof en groene stroom, maar de rendementen in de fossiele sector liggen hoger waardoor het vrijwillig afbouwen van die activiteiten lastig is. Desondanks wordt Shell langzaamaan gedwongen de koers te verleggen. In mei van dit jaar verloor Shell de klimaatzaak die was aangespannen door Milieudefensie. De rechter heeft Shell opgedragen de CO2-uitstoot in 2030 met 45 procent te hebben teruggebracht. Topman Van Beurden liet weten dit wat betreft de eigen uitstoot, die vooral in raffinaderijen plaatsvindt, te kunnen halen.
Shell moet echter ook de uitstoot bij klanten gaan terugdringen en dat is volgens Van Beurden een ander verhaal. Volgens hem is het voor het klimaatbeleid niet effectief om een individueel bedrijf op te dragen emissies terug te dringen. Daarom is Shell tegen de uitspraak in beroep gegaan. Toch houdt Shell er rekening mee dat de productie door regelgeving zal moeten worden beperkt.
CO2
Ondertussen zet Shell overigens wel stappen om CO2-uitstoot te reduceren. Zo werd in Duitsland onlangs de grootste groene waterstoffabriek van Europa geopend. Ook werden er investeringen gedaan in de afvang en opslag van CO2. Shell wil in 2035 een dubbelcijferig marktaandeel hebben op het gebied van de verkoop van schone waterstof en dan jaarlijks 25 miljoen ton CO2 extra afvangen en opslaan. De hoge energieprijzen zijn niet alleen maar ongunstig maar stimuleren tevens investeringen in schone energiebronnen. Het maakt duurzame energie concurrerender.
Het aandeel Shell zit op de golf van de stijgende energieprijzen de laatste tijd in de lift. Het dividend is weliswaar nog niet op het oude niveau van voor de pandemie, maar bedraagt inmiddels al wel meer dan 4 procent, niet slecht bij een negatieve rente. Hoewel momenteel veelvuldig wordt gesproken van een ‘dure’ aandelenmarkt wordt er voor een aandeel Shell niet meer dan 10 keer de winst betaald.
Koopwaardig?
Is Shell daarmee koopwaardig? Zolang de energiecrisis voortduurt zeker wel. Er zijn echter ook risico’s. De energieprijzen zullen weer een keer gaan dalen. Het bedrijf teert al jaren in op de bestaande oliereserves. Tenslotte moet Shell blijven investeren in fossiele brandstoffen om de winst op peil te houden. Samen met het afbouwen van de schuld en het blijven uitkeren van dividend vergt dat een stevige kasstroom en dat terwijl het bedrijf steeds meer onder druk staat om te ‘vergroenen’. De huidige rally is in ieder geval mooi meegenomen en het ziet er nog niet naar uit dat de energieprijzen op korte termijn zullen zakken.
Auteur heeft privé geen positie, cliënten van Fintessa hebben het aandeel Royal Dutch Shell in portefeuille.
Één reactie op “Olie en gas dragen bij aan winst Shell”
Door desinvesteringen in fossiele brandstoffen zoals olie en gas, kan het zomaar zijn dat er de komende jaren een (groter) tekort is aan deze grondstoffen met explosieve prijsstijgingen als gevolg. Daarom is opschalen van investeringen in ‘n duurzame mix belangrijk. Dat moet wel goed worden afgestemd zolang er investeringen in olie en gas nog nodig zijn.