Het einde van de crisis is in zicht, maar er begint zich een divergentie af te tekenen in het herstelpad van de grootste economieën. De Visie van de economen van ABN Amro.
De pandemie sloeg wereldwijd weliswaar op nagenoeg eenzelfde manier toe, de gevolgen voor het herstelvermogen zijn nogal verschillend. Die verschillen zijn met name terug te voeren tot beleidskeuzes. Beleidskeuzes over de omgang met de gezondheidscrisis, fiscale steun aan consumenten en ondernemers en ten slotte beleidskeuzes van centrale banken.
China vs VS
De Chinese overheid heeft duidelijk de strengst denkbare lockdown geïnstalleerd, terwijl de Amerikaanse samenleving sinds de tweede golf van besmettingen nauwelijks nog bereid is om restricties op te leggen. Op het terrein van fiscale steun neemt de VS juist het voortouw met (in procenten bbp) ruim tweemaal zoveel fiscale steun als Europa. Uiteraard zijn ook tal van andere factoren van invloed op de economische impact van het virus en het herstelvermogen daarna: de afhankelijkheid van toerisme, de digitale infrastructuur, de angst voor besmetting en de bereidheid en de snelheid van het vaccineren.
Europa achterop
Het gevolg van al deze verschillen is een sterke divergentie in het herstelpad uit de crisis. De eurozone dreigt daarbij achterop te raken. De lockdown waarin Europa zich momenteel nog steeds bevindt veroorzaakt vooral op de korte termijn veel economische schade: in 2020 bijna twee keer zo veel (-6,8%) dan de schade aan de Amerikaanse economie (-3,5%). Het virus zelf sloeg in termen van het aantal dodelijke slachtoffers (per 100.000 inwoners) juist fors zwaarder toe in de VS.
De Chinese overheid heeft relatief kort maar zeer krachtig ingegrepen op de verspreiding van het virus. De economie van China is de krimp van begin 2020 al grotendeels te boven en groeide eind 2020 zelfs alweer harder dan voor de pandemie. Voor 2021 en 2022 verwachten wij in de eurozone respectievelijk 3,3% en 4,2% groei.
De Amerikaanse economie zal in 2021 en 2022 met circa 5,8% en 4,1% groeien. Een wezenlijk verschil! Hiermee kan de Amerikaanse output gap zelfs al eind 2021 sluiten, terwijl het welvaartsniveau van de eurozone zelfs eind 2022 nog 3,3 procent onder het potentiële niveau ligt. Aan dit verschil liggen naast de wezenlijk andere aanpak van het virus en onderliggende structuurverschillen, met name de beleidsverschillen in fiscale stimulering ten grondslag. Zowel de orde van grootte (ongeveer 8 procent van het eurozone bbp versus ongeveer 15 procent van het Amerikaanse bbp) als ook de aard van fiscale steun doen er toe. In de VS vallen vooral de vraagstimulering (denk aan de beroemde checks) op, terwijl in de meeste Eurozone landen vooral balanssteun wordt verleend aan ondernemers op voorwaarde van het in dienst houden van personeel.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!