De wereldeconomie hapert. Dit is een tegenvaller omdat 2015 eigenlijk het jaar van de overtuigende doorstart zou moeten worden, zo zeven jaar na Lehman. Maar de wereldeconomie zal in 2015 trager groeien dan in 2014. Zelfs het recessie-woord valt al.
De reden voor deze teleurstellende ontwikkeling is vooral de groeivertraging in China en de gevolgen die dit vooral voor een groot aantal opkomende economieën heeft. Maar ook de Duitse economie voelt de gevolgen van de Chinese groeivertraging. Een tweede factor is het feit dat beleidsmakers overdreven leunen op het monetaire beleid om de economie een steuntje in de rug te geven. Wat meer stimulans via de begroting zou helpen. Een derde factor is dat – ondanks de gestaag dalende werkloosheid in Japan en de Verenigde Staten naar niveaus waarop je normaal gesproken kan spreken over ‘volledige werkgelegenheid’ – de loongroei (en daarbij de binnenlandse vraag) nog steeds niet overtuigend aantrekt.
Hervatting QE
Beleidsmakers zijn wel gedwongen in te grijpen. In de Verenigde Staten schuift de Fed de eerder dit jaar beloofde renteverhoging voor zich uit. Mocht de nood aan de man komen, dan staat uiteraard niets een hervatting van kwantitatieve verruiming in de weg. Door de aanhoudende politieke patstelling is de kans nihil dat er in het verkiezingsjaar 2016 veel aan de begrotingskant gedaan wordt. De extreemrechtse vleugel van de Republikeinse partij zwaait zelfs wederom met het wapen van een staatsbankroet of het opnieuw sluiten van de Amerikaanse overheid, hoewel dat in 2013 uiteindelijk op een vernietigende politieke nederlaag van de Republikeinen is uitgelopen. Dat zal nu niet anders zijn.
De Japanse regering heeft in het kader van een restyling van Abenomics drie nieuwe pijlen aan haar arsenaal toegevoegd. De Bank of Japan ontkomt niet aan meer kwantitatieve verruiming. In China is verdere renteverlaging aannemelijk en is de regering begonnen met het aanzwengelen van de groei door een reeks van maatregelen.
“De vluchtelingencrisis zal Europese overheden dwingen tot hogere overheidsuitgaven”
In de eurozone heeft de Europese Centrale Bank in feite aangekondigd het beleid van kwantitatieve verruimingen te vergroten in december en te kennen gegeven dat min 0,2% bij nader inzien toch niet de bodem is voor de korte. Zelfs de Italiaanse en Spaanse overheid krijgen geld toe voor het uitgeven van leningen met een looptijd van twee jaar! De vluchtelingencrisis zal Europese overheden dwingen tot hogere overheidsuitgaven, wat ze ook eerder afgesproken mogen hebben over overheidstekorten.
Onder deze omstandigheden lijkt me een terugval in recessie van de wereldeconomie onwaarschijnlijk. Bovendien zijn banken en gezinnen inmiddels in een betere conditie geraakt, zodat hun weerstandsvermogen is toegenomen en ze wel een stootje kunnen hebben.
Voorkeur voor risicovol
Dat de inflatie op veel plaatsen het nulpunt bereikt, is minder zorgelijk dan het op het eerste gezicht lijkt. De val van de olieprijs is hier vooral debet aan en bij een stabilisatie hiervan op de huidige niveaus, loopt dit effect het komende jaar geleidelijk weer uit de inflatiecijfers. Voor financiële markten zijn matige groei en extra stimulansen uiteraard goed nieuws. Ondanks hoge waarderingen houd ik een voorkeur voor meer risicovolle beleggingsklassen in een beleggingsportefeuille.