We zijn het land van de drie R’en: rust, reinheid, regelmaat. In dat laatste herkent u vast het woord ‘regel’, want daar hebben we in ons land ‘regelmatig’ mee te maken. Soms is dat lekker overzichtelijk, maar even zo vaak vormen die regels een bron van ergernis. Vooral als ze van de overheid afkomstig zijn.
De overheid heeft inmiddels ook begrepen dat er een soepeler koers ingezet moet worden op het gebied van ruimtelijke ordening. Deels is dit een noodgedwongen koerscorrectie, want strakke regelgeving vraagt inzet van ambtenaren en kost geld. Maar goed, er gaat op termijn het een en ander veranderen. Naar verwachting treedt in 2018 de Omgevingswet in werking. Deze gaat vijftien bestaande wetten vervangen, waaronder de Wro. Daarmee wordt de besluitvorming over ruimtelijke projecten sneller en eenvoudiger, volgens de Rijksoverheid. En met dezelfde vaart gaat ook het vertrouwde bestemmingsplan op de schop.
Wat is het nieuwe idee? Dat burgers prima in staat zijn om te bepalen hoe ze hun eigen omgeving in willen richten. Dat is bijna revolutionair te noemen. Voor anarchie hoeven we overigens niet te vrezen. Dit is wel Nederland, hè. De lossere teugel gaat gelden voor zogenaamde ‘bestemmingsvrije zones’, die natuurlijk weer van tevoren vastgesteld moeten worden. Door de overheid.
Maar het is al een tijdje duidelijk dat gemeenten openstaan voor meer flexibiliteit in de regelgeving. Het zorgt voor economische variatie in gebieden die nu dreigen dood te bloeden. En dat biedt ook kansen voor bijvoorbeeld eigenaren en potentiële kopers van landbouwgrond.
Voorlopers
Enkele gemeenten lopen al op de troepen vooruit. Er zijn links en rechts welstandscommissies gesneuveld en een aantal durfgemeenten heeft een voorschot genomen op de invoering van bestemmingsplanvrije gebieden.
Hollands Kroon, qua land- en wateroppervlakte de derde grootste Nederlandse gemeente, heeft hiervan de primeur. En als er één schaap over de dam is… Hoe een en ander in de praktijk gaat uitpakken, gaan we ervaren. Maar er lijkt meer ruimte en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Bestemmingsplan
Bestemmingsplannen zijn het terrein van de gemeente. En dat is al jaren zo. Meer dan een halve eeuw. Bestemmingsplannen voorkomen dat uw buurman zomaar een nertsenfokkerij in zijn schuur begint of dat er, zonder dat u het weet een kartbaan in uw favoriete wandelpark wordt aangelegd.
“Voor anarchie hoeven we overigens niet te vrezen. Dit is wel Nederland, hè”
In het bestemmingsplan van een gemeente staat aangegeven welke functie er aan een bepaald gebied wordt toegekend. Om er enkele uit een hele opsomming te noemen: wonen, natuur, horeca, detailhandel, sport, centrum, water, bedrijventerrein, recreatie, agrarisch en gemengd.
Daar moet iedereen zich aan houden: bewoners, ondernemers en de gemeente zelf. Helder, maar niet flexibel. Denk bijvoorbeeld maar eens aan al die leegstaande panden op bedrijfsterreinen. Of aan boerderijen waarop niet meer geboerd wordt. Daar zou je toch best iets creatiefs voor kunnen bedenken?