Het Federal Open Market Committee (FOMC) buigt zich vandaag over de vraag of de Amerikaanse economie al aan de drie randvoorwaarden voor een nieuwe renteverhoging voldoet. Groeit de Amerikaanse economie dermate snel, dat volledige werkgelegenheid wordt benaderd? Beweegt de inflatie zich richting de doelstelling van 2%? Zijn de omstandigheden op de binnen- en buitenlandse financiële markten dermate gezond dat zij zonder stress een nieuwe rentestap kunnen verwerken? Ondanks dat op al deze fronten vooruitgang is geboekt, ziet Jeremy Lawson, hoofdeconoom van Standard Life Investments een afwachtende houding bij de FOMC-leden. Ook de markt schat de kans op een renteverhoging maar op 20%.
Vanwaar die terughoudendheid bij de FOMC?
Onlangs zette Fed-gouverneur Brainard helder uiteen wat de huidige economische en financiële omstandigheden betekenen voor het monetaire beleid. Zij ziet centrale banken gevangen zitten in het ‘new normal’ dat gekenmerkt wordt door ultra-lage renteniveaus en volgens haar spelen daarbij vijf belangrijke elementen een rol die van invloed zijn op de besluitvorming van de FOMC:
1. Omdat de Phillips-curve lijkt te zijn afgevlakt, komen inflatieverwachtingen op de middellange termijn onder de doelstelling van de Fed. De inflatie zelf blijft al jaren hardnekkig achter bij de doelstelling. Daarom is de noodzaak om het beleid preventief te verkrappen minder groot.
2. Omdat het totale arbeidspotentieel nog steeds laag is en er nog geen tekenen zijn dat de inflatie aantrekt, is er nog geen reden om aan te nemen dat volledige werkgelegenheid naderbij komt.
3. Er is overtuigend bewijs dat buitenlandse schokken nu een grotere impact op de Amerikaanse economie en de financiële markten hebben dan in de periode vóór de crisis. en dat de divergentie in het monetaire beleid grote gevolgen voor de wisselkoersen heeft gehad. Dit maakt in ieder geval Brainard voorzichtiger een renteverhoging door te voeren zolang de andere grote centrale banken nog een ruim monetair beleid voeren.
4. Brainard lijkt niet onwelgevallig te staan tegenover de seculiere stagnatie -theorie, waarbij de groei, inflatie en de reële rente langdurig op een laag blijven, wat impliceert dat het huidige beleid niet zo ruim is als op het eerste gezicht lijkt.
5. Omdat de mogelijkheden van de Fed beperkt zijn, moet het beleid meer gericht zijn op bescherming tegen neerwaartse risico’s dan op bescherming tegen mogelijke opwaartse risico’s door preventief de rente te verhogen.
Dat leidt er volgens Lawson toe dat hoewel de FOMC-leden zich realiseren dat er vooruitgang is geboekt richting het behalen van de doelstellingen en zij ongetwijfeld een renteverhoging zullen bespreken, de Fed waarschijnlijk toch ervoor kiest om zich niet te verroeren tot de meeting in december.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!