Jackson Hole. Daar draait het deze week op de aandelenmarkten.
ECB-president Draghi speelt een centrale rol, want van hem wordt verwacht dat iets wordt gezegd over monetaire verkrapping. “Gunstige economische berichten uit de eurozone voeden de speculatie dat de ECB binnenkort zal aankondigen wanneer en hoe er een einde zal worden gemaakt aan QE. De Britten sturen aan op een overgangsfase na maart 2019 maar er is nog veel onduidelijk over hoe die fase er dan uit zou moeten gaan zien”, meent Maarten Leen, Hoofd Macro Economie bij ING.
Maar waarom zou Draghi de markten op haar wenken bedienen in de vakantieperiode? Het effect is dan marginaal. Bovendien mag op basis van economische data geen spannende uitspraken verwachten, hooguit dat het beleid zijn vruchten afwerpt. De core-inflatie van 1,2% is nog veel te laag en de werkloosheid van 9,1% is te hoog. Natuurlijk, de economische groei van 2,2% is mooi. Er is echter een hele grote MAAR. De omvang van de economie in dollars staat volgens Trading Economics nog 15% beneden het niveau van 2008 bij een daling van de euro/dollar van 25%. In de VS is de dollarwaarde van de economie sinds 2008 met 26% gestegen.
