De omgekeerde rentecurve is door het gewijzigde beleid van centrale banken en door langdurig lage inflatie niet langer betrouwbaar als recessievoorspeller. Dat stelt Shamik Dhar, hoofdeconoom van vermogensbeheer BNY Mellon Investment Management.
Op 14 augustus belandde de rente op Amerikaanse 10-jaars staatsobligaties onder de rente op tweejarige staatsobligaties. Dit fenomeen, de omgekeerde rentecurve, kwam sinds 2007 niet meer voor en wordt gezien als voorbode voor een recessie. ‘Iedere recessie sinds de Tweede Wereldoorlog werd voorafgegaan door een omgekeerde rentecurve’, stelt Dhar.
Als reactie op de omgekeerde rentecurve verkochten beleggers massaal aandelen, waardoor koersen op aandelenmarkten wereldwijd sterk daalden. Volgens Dhar is dit zeer waarschijnlijk een overdreven reactie. De status van de omgekeerde rentecurve als economische voorspeller is overschat. De hoofdeconoom constateert dat eerdere recessies door centrale banken werden veroorzaakt. “In de jaren ’70, ’80 en ’90 verhoogden centrale banken de beleidsrente bij een oplopende inflatie”, legt Dhar uit. “Dit ontmoedigt geld lenen en besteden, hetgeen voorwaarden voor een recessie creëert.”
Obligatiebeleggers verwachten een hogere korte rente zodra de inflatie oploopt, terwijl de angst voor een recessie de langere rentes juist drukt. “Het resultaat? Een omgekeerde rentecurve voorafgaand aan elke beleidswijziging door centrale banken nog voordat de hogere rentes een impact zouden hebben op de reële economie.”
De hoofdeconoom ziet echter dat zich sinds 1990 geen inflatierecessies hebben voorgedaan. De dagen dat centrale banken recessies veroorzaakten, zijn voorbij, concludeert Dhar. “Met name in het huidige klimaat waar er een reële angst heerst voor een te lage inflatie en het niet halen van inflatiedoelstellingen. Als inflatie zijn rol als katalysator voor recessie heeft verloren, dan geldt dat ook voor omgekeerde rentecurve als voorspeller van recessies.”
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!