De groei van de BRIC-landen is tot stilstand gekomen. Veel beleggers klagen over conjunctuurverslechtering in opkomende landen, maar ze zouden optimistischer zijn als ze verder keken dan de groeicijfers. De geschiedenis laat immers zien dat er uiteindelijk slechts een zwak statisch verband bestaat tussen bbp-groei en aandelenrendementen.
Als de aandacht verschuift naar wat er op bedrijfsniveau gebeurt, kan men moeilijk om de aantrekkingskracht van opkomende aandelenmarkten op lange termijn heen. Bedrijven in opkomende landen zijn immers veelal bezig met het inlopen van hun achterstand op bedrijven in ontwikkelde landen. Daarom zijn ze zeer interessant om in te beleggen.
Dividendcultuur
Neem bijvoorbeeld dividenden. In 1998 keerde slechts 38% van de bedrijven uit opkomende markten dividend uit; in 2011 was dat 88%. Daar komt bij dat dividenduitkeringen in opkomende landen in deze periode tweemaal zo snel zijn gegroeid als die in ontwikkelde landen. Dividenden vormden bijna een derde van het totale rendement voor de belegger. Dit is verrassend voor een aandelenklasse die wordt geacht eerder kapitaalgroei dan dividendinkomsten op te leveren.
Een andere belangrijke factor is dat dividenden nu ook worden omarmd door bedrijven met een wisselende staat van dienst als het gaat om de behandeling van aandeelhouders. Russische bedrijven, zoals Lukoil en Gazprom, zijn niet alleen een serieus dividendbeleid gaan hanteren, maar hebben in de afgelopen 18 maanden ook de dividenduitkeringen verhoogd.
In een markt waarin een hogere kapitaalgroei in het verleden een compensatie moest vormen voor minder transparantie en een zwakkere governance, is de totstandkoming van een dividendcultuur een zeer welkome ontwikkeling.
Door: Stephen Burrows, senior vermogensbeheerder in het team voor opkomende markten van Pictet Asset Management.
