Institutionele beleggers in Europese staatsobligaties zitten tot over hun oren in obligaties van economische crisislanden als Griekenland, omdat ze vaak traditionele benchmarks volgen. Het probleem is dat deze benchmarks voornamelijk bestaan uit landen met grote schulden. Die hebben immers grootste marktkapitalisatie en krijgen daardoor een zware weging mee.
Zo heeft het kunnen gebeuren dat deze fondsen van een verwaarloosbare blootstelling aan Griekse obligaties in 1999 gingen naar liefst 5% blootstelling eind vorig jaar. Eenzelfde trend was zichtbaar tijdens de economische crisis die in 2008 losbarstte. Toen hadden beleggers grote belangen in financiële bedrijven met grote schulden. Daar vielen destijds juist de klappen.
Lombard Odier pleit voor een fundamentele aanpak bij de samenstelling van obligatiebenchmarks. Daarbij wordt onder meer gekeken naar de schulden, politieke risico’s, groei van het bnp, vergrijzing, enzovoort. Lombard beheert zes fondsen die op deze manier werken.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!