De neerwaartse trend in arbeidskosten in de eurozone houdt aan. De laatste cijfers veranderen niet veel aan dat beeld, schrijft Stephanie Kelly, politiek econoom bij Standard Life Investments. De zwakke groei in de arbeidskosten heeft belangrijke consequenties voor de groeivooruitzichten van de eurozone. Het raakt de portemonnee van werknemers en daardoor ook de vraag. De arbeidskosten per eenheid product vertonen ook zwakte, waardoor de opwaartse druk op de inflatie beperkt blijft. De druk op de ECB om het ruime monetaire beleid te handhaven zal hierdoor toenemen.
Als de arbeidscijfers van de eurozone verder geanalyseerd worden, dan blijkt de unie niet erg homogeen. Bezuinigingen en de-reguleringsmaatregelen hebben in de perifere landen geleid tot een drastische daling van de arbeidskosten. Maar er zijn weinig tekenen, dat deze daling heeft gezorgd voor een opwaartse druk op inflatie. In Frankrijk stegen de kosten voor arbeid in 2015 en deels 2016. Maar die groei vertraagt momenteel als gevolg van de zwaar bevochten hervormingen van de arbeidsmarkt.
Als de reus wankelt, lijkt een overwinning ver weg
De arbeidsmarkt in Duitsland is het krapst van de hele eurozone. Daar zijn de kosten voor arbeid het hoogste. In 2014 en 2015 groeiden deze kosten tussen de 2,4% en 2,9%. Onlangs nam de groei van de totale kosten voor arbeid af van 2,75% naar 1,9% in Q2 en de loongroei bleef steken op 1,1%. Die daling is zorgwekkend, vooral als deze trend aanhoudt. Als Duitsland met de meest krappe arbeidsmarkt van Europa geen significante loongroei kan bewerkstelligen, dan lijkt het een onhaalbare zaak voor de ECB om de huidige inflatiedoelstellingen te realiseren.
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!