Veertig jaar geleden heeft de Amerikaanse president Nixon de goudstandaard los gelaten. Dit markeerde het begin van het ‘papieren tijdperk’: het onophoudelijk printen van papieren geld om ‘populaire’ politieke doeleinden te financieren. ‘We houden onszelf hiermee voor de gek’, waarschuwt beleggingsanalist Georg Krijgh. ‘Gezien de monetaire problemen zal de geldontwaarding doorgaan. De koppeling van de munt aan goud is de beste oplossing.’
‘Met het beëindigen van het Bretten Woods Agreement in 1971 werd de US dollar en daarmee ook veel andere munten losgekoppeld van goud’, zegt Krijgh, beheerder van het Guardian Fund. ‘Vanaf dat moment konden overheden onbeperkt geld printen om schulden te vereffenen en hun economie te voorzien van extra financiële injecties. Het gevolg is dat regeringen zich teveel kunnen bemoeien met het financiële systeem. De taken van een centrale bank zijn het verschaffen van liquiditeit in een crisis en de waarde van de munt stabiel houden. Tegenwoordig denken politici dat ze de centrale banken voor alles kunnen gebruiken. Het gevolg is dat problemen worden uitgesteld en na verloop van tijd zelfs groter worden.’
Goud
Om de waarde van de munt stabiel te houden zijn heldere regels nodig. De meest praktische manier om manipulatie van de munt te voorkomen blijkt volgens Krijgh een goudstandaard te zijn. ‘Voor veel economen zal dit klinken als terug naar de middeleeuwen. De goudstandaard is niet perfect maar het blijkt wel het beste systeem te zijn dat we hebben’, zegt hij. ‘De geschiedenis laat zien dat regeringen vaker de goudstandaard loslieten om deze vervolgens later toch weer te introduceren. Een goudstandaard is geen kwestie van kwantiteit maar van kwaliteit. Het is niet meer dan een belofte om het aanbod van geld zo te sturen dat de waarde van de munt stabiel blijft.’
Elke ochtend beleggingstips ontvangen? Meld u gratis aan voor Cashcow Daily!