Switchen heeft geen zin

Het weekblad Elsevier kopte onlangs op de cover: ‘Aandelen weer in trek. Vijf redenen om in te stappen’. Wees op uw hoede als dit soort koppen de pagina’s gaan sieren. Het is eerder een slecht teken dan een goed teken.
Ruim een jaar geleden bereikte de kredietcrisis haar hoogtepunt met het faillissement van Lehman Brothers. Dit grootste faillissement uit de geschiedenis zorgde voor een kettingreactie die zijn weerga niet kende. Wereldwijd kelderden de beurzen in een dusdanig tempo dat alle crises sinds de Wall Street Crash van 1929 in één klap verbleekten. Veel banken en financiële instellingen werden door overheden genationaliseerd en andere banken gingen op de intensive care aan het infuus. En de problemen zijn nog niet over.

Emotionele stadia

Wie anno oktober 2009 naar de financiële markten kijkt, moet constateren dat het er allemaal heel wat rooskleuriger uit ziet. Van de ergste financiële crisis in tachtig jaar naar de krachtigste stijging in de geschiedenis. En dat in nog geen twaalf maanden tijd. Het is wederom een bewijs dat beleggers (lees: financiële markten) verre van rationeel zijn, zoals economen veronderstellen.
De economische wetenschap zou beter eens kunnen gaan buurten bij de (sociale) psychologie. Beleggers zijn namelijk helemaal niet ‘perfect rationeel’, maar juist ‘manisch-depressief’. Hieronder ziet u de emotionele -stadia waarin financiële markten zich door de tijd heen begeven.

We herkennen ons allemaal wel in de emoties die gepaard gaan bij de verschillende stadia van de beleggingsachtbaan. Bovenstaand grafiekje is vooral vermakelijk en zeker leerzaam. De meeste beleggers (particulier en professioneel) kopen namelijk in tijden van opwinding en sensatie en met euforie. Vervolgens zitten ze de achtbaanrit deels uit tot het moment van paniek, capitulatie en moedeloosheid, waarna velen ziek en misselijk uit de achtbaan stappen.

Richting euforie

Waar staan we op dit moment? Volgens de Global Risk Appetite Index zitten we min of meer in de sensatiefase en koersen we – volgens de grafiek althans – af richting euforie. Deze index geeft de risicobereidheid van beleggers weer en wordt sinds 1981 bijgehouden door Jonathan Wilmot van Credit Suisse. 

Vanaf  oktober vorig jaar tot april dit jaar bevond de GRAI zich in de paniekzone en dat was de langste aaneengesloten periode sinds het ontstaan van de index. Maar half maart begon de GRAI langzaam te verkleuren en inmiddels heeft de index welhaast de euforiezone bereikt. 
Het gevaar bestaat dat beleggers nu weer terugvallen in oude patronen. Dat het vorig jaar slecht ging, is ineens niet meer zo relevant. Althans, dat lijken beleggers te denken. Dit komt door het ‘recent-effect’: beleggers hechten meer waarde aan recente gegevens dan aan gegevens uit het verleden.
Dit recent-effect wordt versterkt door de jubelverhalen in de media, op websites en simpelweg door het feit dat rendementen in dikke vette zwarte cijfers noteren. Sommige fondsen zelfs al met drie cijfers voor de komma. Onze hersenen interpreteren dat als bewijs dat het goed gaat en we wellicht de boot gaan missen. Dus hopla, we gaan kopen. Straks missen we nog rendement. Stel je eens voor. Onze hersenen (en dan vooral het onderbewustzijn) zijn zo geprogrammeerd dat we niets willen missen. Ons onderbewustzijn wil altijd het beste voor ons. Potentiële winst (rendement) in tijden van sensatie tot euforie of juist belegd vermogen niet kwijtraken (of nog meer verliezen) in tijden van paniek. In feite is het dus dezelfde emotie (angst om iets te missen) die elke keer ons gedrag bepaalt. Maar ik waarschuw u, wees op uw hoede.

 Maximeer uw aandelenbezit

Er is geen kant-en-klare oplossing voor de emotionele achtbaan. Bewustwording helpt al enorm. Ook kunt u bijvoorbeeld overwegen om u te beschermen tegen de gevaren van de emotionele achtbaan door uw aandelenbelang in uw portefeuille te maximeren. Afhankelijk van de risico’s die u bereid bent te lopen, kunt u hier een maximum aan stellen (bijvoorbeeld 50%) en dit regelmatig herbalanceren.
Herbalanceren houdt in dat u met enige regelmaat (eens per kwartaal of eens per halfjaar) de verhoudingen in uw portefeuille weer in balans brengt. In een goed aandelenjaar zal uw aandelenbelang na enkele maanden al snel 60% van uw totale portefeuille zijn. U brengt dit belang terug naar 50%. De opbrengst van de aandelenfondsen waarvan u een deel verkocht heeft, stopt u bijvoorbeeld in obligatiefondsen.
Andersom kan natuurlijk ook: als aandelen het slecht doen (zoals vorig jaar), koopt u automatisch aandelen bij omdat u simpelweg uw portefeuille herbalanceert. Het gaat misschien tegen het gevoel van de meeste beleggers in, maar het is door de jaren heen een heel goed mechanisme gebleken. U laat zien dat u op uw hoede bent en het helpt u door de emotionele -stadia heen.

[kader]

Fondsen: goed door de crisis

Natuurlijk is een beurskrach vreselijk als beleggers kijken naar de waarde van hun portefeuille. De resultaten staan dan onder druk. Het inmiddels ingezette herstel komt langzamerhand tot uitdrukking in betere resultaten over de afgelopen 3 en 5 jaar. De verliezen zijn inmiddels weggewerkt.

Fondsen technologie

Marktomstandigheden duiden erop dat het aantrekkelijk is in cyclische waarden en markten te investeren. Dankzij het beleid van de Centrale Banken is er en zal er voorlopig voldoende liquiditeit beschikbaar zijn. Dit is vooral. positief voor cyclisch gevoelige marktsegmenten zoals Europese aandelen. Vooralsnog blijven de Europese aandelen in vele opzichten aantrekkelijk geprijsd (momenteel een discount in koers-winst verhouding ten opzichte van MSCI World). Om de crisis het hoofd te bieden hebben bedrijven substantieel in de kosten gesneden om de winstgevendheid te herstellen. Dit zal leiden tot een margegroei van ongeveer 5% hetgeen zich zal vertalen in een ruim 20% winstgroei voor 2010, meent AXA IM. Technologie is één van de sectoren die als cyclisch kan worden beschouwd. De meeste van deze fondsen hebben het dit jaar goed gedaan. De topper is Ohra met een winst dit jaar van 54,4%, zo blijkt uit de database van SNS Fundcoach.

Fondsen Indonesië

De beurs van Indonesië is sterk in opkomst, omdat dit land in toenemende mate wordt gezien als het nieuwe ‘China’. Voor de ingewijden bestaat BRIC uit Brazilië, Rusland, India, Indonesië en China. De graadmeter van de Indonesische beurs heeft het afgelopen jaar bewogen tussen de 1.100 en 2.600. De index staat op 2.478 niet ver meer van het hoogste niveau van de afgelopen 52 weken. Een doorbraak is mogelijk in een goed beursklimaat. Het aantal fondsen dat zich enkel op Indonesië richt is beperkt, vooral Fortis is sterk op dit deelgebied van de beleggingsfondsen en hebben daarmee een juiste keuze gemaakt voor de beleggers.

Terug naar het nieuws overzicht